Donderdag 16 aug, Coja

Omdat we vandaag naar de markt in Arganil willen, staan we niet al te laat op. Buiten valt het een beetje tegen want het is bewolkt en nevelig. Hmm…. dat zijn we niet meer gewend. Als we even na negen uur in de auto stappen, zegt deze dat het buiten 18 graden is. Het is maar een kwartiertje rijden en als we aankomen in Arganil is bijna alle bewolking opgelost en is de temperatuur al gestegen naar 22 graden. Vooral in de zon voelt het gelijk branderig aan. Het is al druk met auto’s en deze staan ook kriskras geparkeerd. Zoals Tim het later benoemde: de parkeerplaatsen zijn slechts adviesplekken; als er nog ergens wat bij past dan is dat geen probleem.
Op de markt wordt voornamelijk kleding verkocht. Traditionele kleding ( de bekende schorten, shirtjes en broeken) maar ook veel zigeunerfamilies die een flinke handel in “echte” Nike, Adidas etc. bij zich hebben. In de hoek zien we een aantal kooien staan met kippen, kuikens en eenden. Vooral de donzige gele eenden zien er schattig uit. Ergens achterin zien we een haan in een te kleine kooi zitten, het arme beest kan niet eens rechtop staan. De meeste beesten worden hier gekocht om te houden voor de eieren, niet direct om te eten. Als we iemand zien die twee kippen koopt, worden ze met alle gemak door de verkoopster uit de kooi gehaald en al spartelend in een grote doos gestopt. Het ziet er toch wel wat lachwekkend uit.
Verder is er niet veel bijzonders te zien. De versmarkt met groente, vis en brood, is in het overdekte stuk. Dat is kleiner dan ik verwacht had. We kopen er een rond kaasje en kiezen maar iets, want we kunnen toch niet lezen wat erop staat en het is allemaal van koeienmelk gemaakt.
Als we na een uurtje zijn uitgekeken willen we nog ergens koffiedrinken. Helaas zitten de paar terrasjes die we zien vol, dus dan maar thuis. Eerst nog even langs de Lidl voor, alweer, water en brood. Ook daar is het een gekkenhuis, zodat Kok in de auto blijft wachten en ik samen met Rick snel wat benodigdheden haal.
Na de koffie ga ik een dappere poging doen om te zwemmen zonder vervelende beesten om me heen. Gewapend met boekje en tasje haakspul kies ik een ligstoel in de schaduw uit. Keuze genoeg want ik ben alleen. Na 10 baantjes ( dat lijkt heel wat maar het bad is niet zo heel groot) hang ik nog even in een opblaasband. Dan heb ik er genoeg van en zak neer onder de parasol. Kok komt ook nog even het water in. Geen last van zoemende beesten, wel een foto kunnen maken van de grote vlinder die hier al een paar dagen rond de vlinderstruik cirkelt.
’s Middags ga ik even met Tim pingpongen (sorry (o)pa) in de gezamenlijke ruimte onder het woonhuis van de eigenaren. De tafeltennistafel geeft niet bepaald mee, waardoor Tim zijn techniek niet echt kan oefenen. Geluk voor mij, want nu kan ik ook weer eens een bal terugslaan. Na verschillende balletjes geprobeerd te hebben, waarvan de een wat ronder dan de andere, bevalt een hard plastic, klein oranje balletje ons het best. Vandaar dat we het geen tafeltennis kunnen noemen. Maar het is wel even leuk.
Vanavond gaan we eten in een gehuchtje op 10 minuten rijden. We gaan met z’n twaalven (alle huisjes en de eigenaren Tony en Dies) en zitten aan een lange tafel op het overdekte terras van het huis. De vrouw des huizes is kok en van origine een Zwitserse die ook in Nederland gewoond heeft. Samen met haar Nederlandse man wonen ze al jaren in Portugal. We eten heerlijk; wat hapjes voordat we aan tafel gaan, waaronder een worst die ingesneden is en dan geflambeerd wordt met een soort grappa op een speciaal bakje. Ik heb nog nooit zoiets gezien en geproefd! Aan tafel krijgen we eerst een sinaasappel-wortelsoep, daarna rijst met bonen, stoofvlees, salade en natuurlijk bacalhau. Om af te sluiten een stuk pruimen plaattaart met ijs en een kop koffie. Het is ook gezellig zo met z’n allen en dat terwijl we elkaar helemaal niet kennen. Onze buren komen uit Oosterhout, het stel op de hoek komt uit Friesland. Rond half 11 zijn we weer terug bij onze vivenda. We drinken nog wat en gaan naar bed. Morgen alweer onze laatste dag hier in Coja.