14 & 15 aug, Coja

Dinsdag 14 augustus
Het is hier warm, heel warm. En daarom doen we niet zoveel. Gisteren hebben we ’s ochtend wat bij het zwembad gehangen, dat met 21 graden gewoon koud aanvoelt. Maar heerlijk om even af te koelen. We zitten dan heel even in de zon om op te drogen, maar verder met een boekje onder een grote parasol. In de middag rijden we naar Arganil voor de Supermarché. De voorraad water en brood moet aangevuld worden en ook heb ik besloten vanavond maar eens zelf te koken. Pasta, lekker makkelijk. Als we terug komen houden de mannen pauze in de slaapkamers (waarvan twee van de drie met telefoon, lang leve de wifi) en hang ik lekker op het terras. Het is wel warm, maar met af en toe een windje best vol te houden. En zo kabbelt de dag voorbij. Na het avondeten, ook lekker buiten, hangen we nog even voor de tv. Omdat we zo laat eten (meestal rond 20.00u) zijn de avonden relatief kort. Morgen weer wat doen, nu taaien we af. We slapen prima, op een nachtelijke muggenirritatie na.

Woensdag 15 augustus
Ook vandaag zijn we niet veel van plan. De start van de dag herhaalt zich met een zwembadbezoek. Alleen deze keer wat korter als we ineens belaagd worden door drie grote horzels! Tim rent een paar rondjes om het zwembad om ze kwijt te raken en als dat geen succes heeft, rent hij zo op zijn blote voeten naar onze vivenda. Ik wacht tot zo’n beest van mijn handdoek af gaat en pak m’n boeltje ook bij elkaar. We hebben het wel weer gezien. Dies, de eigenaresse, vraagt of we morgenavond meedoen met een gezamenlijk diner bij Portugezen. Lijkt ons gezellig dus we zeggen dat we meegaan.
Rond het middaguur komt Rick ook eens uit zijn bed. Ik hang lekker in de “achtertuin”, op het bankje aan de achterkant van ons huisje. Daar is nu lekker schaduw en een beetje wind. Ik pak er mijn haakwerkje maar weer eens bij. We willen straks naar een waterval op 8 km afstand. Daar rijden we dan wel bijna een half uur over vanwege de kronkelige bergweggetjes. Rond een uur of 3 gaan we weg, het is nog 35 graden…. De airco in de auto maakt het iets draaglijker. Onderweg zien we heel veel zwarte boomstammen. Die zagen we op de weg hier naartoe ook al van een afstand, maar nu rijden we er dwars doorheen. Het is een vreemd gezicht en op een bepaalde manier ook wel mooi. Op de grond groeien nu heel veel varens, waardoor de berghellingen een lichtgroene waas over zich hebben. Half afgebrande olijfbomen, ruïnes van wat ooit huisjes waren. We zien ook veel bomen met lichtgroen blad, beetje eucalyptus kleur. Maar ik kan me niet voorstellen dat ze die hier nu aanplanten aangezien eucalyptusolie super brandbaar is.
We zijn blij als we bij het weggetje naar de waterval aankomen. Het laatste stukje moeten we lopen en gelukkig kan dat in de schaduw. Bij de waterval is het nog een beetje koeler. Rick wil wel in het water en doet een dappere poging. Stoer, want het water is ijskoud. Ik maak wat foto’s van hem, kan hij delen met z’n matties, haha! Dan komt hij er toch maar snel uit. We drinken wat water en lopen terug naar de auto. Op de terugweg stoppen we een paar keer kort voor nog wat foto’s. De gehuchtjes waar we doorheen rijden lijken uitgestorven op één na; daar zit het hele dorpsplein vol. In de auto bedenken we wat we doen met eten en besluiten direct maar door te rijden naar de Lidl. Wéér 6 liter water, wéér brood en deze keer wordt het kant en klare lasagne. Voor de kleur pakken we er een zak sla bij, in de vivenda hebben we balsamico azijn zien staan. Het smaakt allemaal weer prima en rond half 9 zakken we op de bank. Morgen willen we vroeg weg om naar de markt in Arganil te gaan. Rick en Tim willen mee, gezellig. En zo relaxen we hier nog een paar dagen door…