Dinsdag 21 aug, Porches

Onze laatste dag in de villa is aangebroken. We hebben geen plannen, behalve lekker zwemmen. Dus lig ik na het ontbijt op een luchtbedje in het water te dobberen. Kok wil nog wat foto’s gaan maken dus die gaat er vandoor. Nadat ik wat ben afgekoeld even opdrogen in de zon en vervolgens met mijn haakwerkje in de schaduw. De boekjes zijn uit, ik heb alleen nog digitaal leesvoer maar de tablet ligt in de oplader. Dus haak ik nog een paar schoenzooltjes voor in mijn Etsy winkeltje, terwijl Rick en Tim zich vermaken met een balletje.
Dan wordt het tijd voor de boodschappen, dus op naar de intermarché voor nog meer water en brood. Bij de kassa staat er een Nederlander voor ons die in Portugal woont en erg moet lachen om onze knalrode Dirk tas. Hij zegt die in geen vier jaar gezien te hebben.
Terug in ons huis lunchen we, waarna ik weer mijn zwembadstoeltje opzoek. Ik val gewoon in slaap door de stilte, het windje en het geluid van de cigades op de achtergrond. Ik word wakker van Tim die ook een plons komt nemen. Rick heeft geen behoefte meer aan het zwembad, die blijkt binnen in bad te liggen.
Dan horen we ineens hello roepen en blijkt Andy, de “poolman” gearriveerd te zijn. Op ons briefje stond zaterdag en woensdag, maar blijkbaar luistert dat niet zo nauw. Hij is een kwartiertje aan het poetsen en slaat een glas water achterover, waarna hij vraagt of wij over een uurtje de kraan uit willen zetten. Natuurlijk.
Dat waren de belevenissen van vandaag. Alleen nog ergens eten. We zoeken iets in de Tom maar dat blijkt een stevig geprijsd restaurant te zijn. De tweede die we opzoeken blijkt niet op dit adres te zitten. Uiteindelijk zien we langs de kant van de weg een grill-ding waar we stoppen. Het blijkt een all you can eat principe te zijn, met een buffet en daarnaast “vlees op Braziliaanse wijze”, dat op lange spiezen aan tafel afgesneden wordt. Er komt van alles langs; worstjes, diverse steaksoorten, spek en als laatste ananas met kaneel. De zaak ziet er ongezellig uit, hoewel geen tl verlichting, maar we eten prima. Het is dan maar 5 minuten rijden naar huis, waar we om 9 uur op de bank ploffen. We zijn moe en gaan op tijd naar bed. Morgen vertrekken we naar Lissabon, waar we de auto op het vliegveld inleveren en rond half 7 ’s avonds gaan vliegen. We vinden het prima om naar huis te gaan, hoewel we ook weer niet zitten te wachten op die 16 graden die ze zaterdag blijkbaar opgeven! Nou ja, we zien het wel. Deze twee weken 30+ is genoeg geweest.