Woensdag 8 augustus, Lissabon

Woensdag 8 augustus.
We slapen een beetje uit, maken de jongens wakker om 9.00u en bespreken de plannen voor vandaag tijdens het ontbijt. We kopen weer een ov dagkaart en nemen de bus richting de toren van Belem, met onderweg een tussenstop bij het Jeronimos klooster voor wat foto’s. Rick en ik wachten op een bankje in de schaduw want teveel zon is niet goed voor mijn bolletje. Ik maak ondertussen wat foto’s van een flinke fontein en dat is net op tijd, want ineens stopt hij ermee. Ik gok dat het is vanwege de warmte op dit deel van de dag.
Als Kok met Tim terugkomt lopen we het laatste stukje richting de toren. Vanaf de waterkant hebben we zicht op de enorme rode hangbrug die de verbinding vormt met de zuidoever. Hij is 2,5km lang en gemaakt naar een voorbeeld van deze brug in San Francisco. We zien dat het ook een spoorweg is, met daarop de autoweg. Aan de overkant staat een enorm Christusbeeld, deze is naar een voorbeeld van die in Rio de Janeiro gemaakt. Zowel de brug als het beeld zijn door ex-dictator Salazar gebouwd.
De toren van Belem is een verdedigingstoren aan de oever van de Taag en gebouwd in gotische stijl. Het is ook best een mooie toren om te zien, met allerlei versiersels in de stenen. Je kunt de toren op, maar de rij is eindeloos en al die mensen staan in het heetst van de dag zonder schaduw geduldig te wachten. Dat zagen we net bij het klooster ook. Waarschijnlijk zijn Portugezen gewend om te wachten, want ook de rijen voor de ticketmachines zijn soms giga lang. Alleen in het verkeer lijken het hittepetitjes, maar dat zullen we morgen wel merken ;-)
Inmiddels is het 14u en besluiten we om richting de oude stad te gaan. Kok wil ook graag foto’s maken van het Praça do Comerçio, een groot plein waar vroeger het paleis heeft gestaan. Dit werd echter verwoest met de aardbeving van 1755, waarbij trouwens een groot deel van Lissabon werd verwoest. Midden op het plein staat een groot standbeeld van een voormalig koning. Het gebouw om het plein heeft een mooie gele kleur waardoor het geheel er gezellig uitziet. Maar we hebben het snel gezien en lopen een stukje terug om wat te eten.
We willen wel eens een Portugese specialiteit eten en kiezen Bacalhau à Bras, gezouten kabeljauw met ei. Smaakt prima en na het eten lopen we verder, op zoek naar de elevador de santa justa. Dit klinkt allemaal heel ontspannen, maar bedenk dat de straten continue steil omhoog of omlaag lopen…. Best pittig. Hoewel het niet meer zo heet is, is het met 25 graden en volop zon toch flink warm als je bezig bent.
Ineens zien we een ijzeren brug hoog boven ons hangen en als we iets verder lopen staat daar de lift, een markante verschijning zo tussen de oude stenen gebouwen. Hoewel ik er wel in had gewild staat ook hier een wachtrij van meer dan een uur en dat hebben we er geen van allen voor over. We maken er wel weer de nodige foto’s van natuurlijk.
Omdat het tenslotte vakantie is besluiten we om terug te gaan naar het appartement, even languit. Het ritje met de tram dat nog op het verlanglijstje staat komt vanavond dan wel. Maar eerst nog een parfait bij restaurant de gouden bogen halen, omdat we daar toevallig tegenaan lopen. Mmmmm…..!
Na een kleine twee uur rust lopen we weer terug naar de metro. We lopen toch best veel deze dagen, ik voel mijn rug en Kok zijn knieën. Maar we houden stug vol, haha! We stappen uit bij de Gloria kabelbaan en ja hoor, wéér een rij. Ik denk dat we er wel bij passen maar Kok denkt van niet (of wil gewoon niet), dus lopen we maar naar boven. Dan maar in een “gewoon” oud trammetje. Maar als we daar bij de halte staan te wachten valt me een bordje op met een Portugese tekst. Onleesbaar voor ons, maar het feit dat we er al even staan én er niemand bij ons staat, doet ons vermoeden dat hier geen trammetje rijdt…. We geven het op en gaan een eettentje zoeken. We duiken de gezellige straatjes in met allerlei soorten barretjes en restaurantjes. Als we uiteindelijk een zaakje hebben gevonden waar plek is, blijkt dat precies achter ons elk half uur live muziek gespeeld wordt. Het licht wordt gedimd, de eigenaar maant iedereen stil te zijn. En dan begint het gitaar getokkel en wordt er door drie mensen net iets te hard de Fado gezongen. Het is het traditionele Portugese levenslied dat hier vol overtuiging ten gehore wordt gebracht. Kok wordt er chagrijnig van merk ik, maar als we hem er een beetje mee plagen draait hij weer bij. Het is inderdaad niet de meest vrolijke muziek om aan te horen. Op zich eten we lekker, ik wilde wel eens de coffee steak proberen omdat ik die al op meerdere menukaarten ben tegengekomen. Het blijkt een flinke lap vlees in een bad vol saus met een beetje koffiesmaak. Niet bijzonder, wel aardig. Ik word door drie mannen uitgelachen als ze de koffieboontjes in de saus zien liggen….
We gaan zonder toetje de deur uit en lopen richting de metro. Het is inmiddels 22u. En tot onze verbazing rijdt het Gloria trammetje nog! Nu zal ik er in gaan ook, er staat geen rij maar we kunnen binnen niet meer zitten. Dan maar staan, maar ik heb mijn 1 ½ minuut tramrit binnen!
Na nog een paar korte metrostops komen we rond 23u moe maar voldaan thuis. Nog even wat opruimen en inpakken want morgen gaan we verder. Ook wel weer lekker, even op een iets rustiger tempo uit de hectiek van de grote stad. Maar Lissabon was zeker de moeite waard!