Dinsdag 7 augustus, Sintra

Vandaag staat er een dagje naar Sintra op het programma, waarvoor we gisteren de dagkaarten al gekocht hebben. Het ligt 30km van Lissabon af en het ov werkt precies hetzelfde als in Nederland met de ov pas. Rond tien uur stappen we in de metro en even later staan we 40 minuten in de trein. We zijn niet bepaald de enigen die deze kant op willen….
In Sintra aangekomen staan er hordes taxi’s, tuktuk’s en electrische autootjes met gids te wachten om al die toeristen de berg op te helpen. We weten dat er een hop on/off bus rijdt maar omdat het niet zo warm is (eigenlijk gewoon koud) besluiten we te gaan lopen en zien we wel hoe ver we komen. Het eerste stukje is naar het oude Sintra. Daar willen we eerst koffie en gezien de toeristische prijzen blijft het daar ook bij. Even later lopen we de steile straatjes in en zoeken we de route naar het kasteel en paleis ergens bovenin de bergen. Het geheel doet me een beetje denken aan Rocamadour, een Frans bergdorpje met hetzelfde soort steile straatjes vol toeristen. Gelukkig gaan de meeste mensen niet met de benenwagen en hoewel het een flinke klim is is het de moeite meer dan waard. Mooie uitzichten en ook de paden door de bossen, honderden hortensia’s en flinke rotsblokken maken het een avontuurlijke klim. Als we uiteindelijk bij het kasteel aankomen kunnen we alleen verder als we de kassa passeren. 8 euro p.p. voor een ruïne met uitzicht vinden we net iets teveel van het goede, dus lopen we een stukje terug en nemen het pad naar het paleis van Pena. Ik heb gelezen dat het van binnen erg mooi is maar wel schuifelend achter elkaar aanlopen. En nee, ook daar hebben we geen zin in. We besluiten om kaartjes te kopen voor het park dat om het paleis ligt en dat blijkt meer dan voldoende. We blijken bij een groot deel van het paleis rond te kunnen wandelen waardoor we de meest originele, aparte en kleurrijke onderdelen zien. Er staat een flinke wind maar omdat de zon inmiddels is gaan schijnen is het er heerlijk. In de verte zien we een kruis staan, ter ere van één of andere middeleeuwse ridder. Rick wil er graag heen lopen want het is het hoogste punt en blijkbaar heeft hij wat energie over. En ach, alles voor het jong hè dus hobbelen we met z’n allen het pad op naar boven. Van daaruit hebben we wel een magnifiek uitzicht op Lissabon, de kust en het paleis. En het kruis ziet er niet echt middeleeuws uit maar dat mag de pret niet drukken. Na een korte pauze, het is inmiddels 5 uur, gaan we aan de terugweg beginnen. Hoewel die meevalt voelen we onze voeten wel. Willy: ooit zijn we op jouw aanraden op een camping beland waar ze dagtochten organiseerden door het bos, met halverwege de route een natuurlijke glijbaan (lees: waterval). Dit pad deed me daaraan denken. Terug in het oude Sintra zakken we neer op een terrasje waar we wat drinken en een tweede variant van de Portugese pastei uitproberen. Deze is met dadels gevuld en overheerlijk! We vervolgen onze weg naar het station, waar de trein vertrekt zodra we ingestapt zijn. Dat is nog eens een mooie timing. Wel weer bijna de hele weg staan…. Nu voel ik mijn beentjes wel. In het laatste stukje dat we met de metro gaan blijken we naast de ober te zitten van het restaurant waar we onze eerste avond hebben gegeten. Hij glimlacht eens aardig, wij glimlachen terug en dan zijn we op het eindpunt. We gaan eerst even de benen strekken in ons appartement voordat we straks weer de metro nemen naar het uitgaansgebied van Lissabon om wat te eten. Het appartement naast de onze staat te koop en ik kon het natuurlijk niet laten om het even te googelen: voor slechts 375.000 euro heb je een geweldig appartementje met energielabel F, een mini woonkamer, 3 slaapkamers, in een best drukke straat zonder balkon. Wat wil je nog meer!
Dan bedenken we dat we nog brood moeten halen voor morgenochtend. Kok blijkt er eigenlijk wel klaar mee voor vandaag dus wijzigen we onze plannen. We lopen samen nog even naar de supermarkt en op de weg er naartoe reserveren we een tafeltje bij het zaakje waar we eigenlijk gisteren hadden willen eten. Tenslotte hebben we morgen nog een hele dag voor de rest van de highlights.
We eten bij Rodas, waarover we op Tripadvisor goede reviews gelezen hebben. En hij zit om de hoek, ook niet geheel onbelangrijk. Restaurant is te veel eer voor dit zaakje want het is net een kantine, met lekker veel licht en tafeltjes waarbij je bijna bij de buren op schoot zit. Maar het eten is prima, de bediening vlot en vriendelijk. En dan is het half 11 en de hoogste tijd om naar huis te gaan. Nog even bankhangen en dan onze mandjes in. Morgen al weer de laatste dag in Lissabon en nog genoeg wat we willen gaan zien!