Maandag 6 aug, Lissabon

De jongens hebben redelijk geslapen, Kok en ik ronduit slecht. Erg veel last gehad van de warmte, maar nu is het goed te doen. Rond half 8 zitten we aan de koffie, zachtjes want Rick slaapt in de woonkamer. Tijdens het ontbijt bespreken we de planning, vanwege de warmte willen we even tactiek bepalen. Als het goed is wordt het wel wat minder warm dan gisteren. We besluiten om naar het oude centrum te lopen, een klein half uurtje. Daar doen we uiteindelijk wel wat langer over vanwege de vele ooohhh en aaahh momentjes die natuurlijk om een foto vragen. Het stikt hier van de smalle, steile straatjes en oude panden met kleurtjes of mozaiek tegels. Ook het uitzicht is op sommige plekken prachtig. Aangekomen bij “Bairro Alto”, één van de oude wijken van Lissabon, zakken we op een terrasje neer. Eerst wat vocht aanvullen, hoewel we het tot nu toe prima te doen vinden. Het is een graad of 34, maar omdat we de schaduw opzoeken en er een windje staat merken we dat niet erg.
Natuurlijk willen we iets typisch Portugees proeven: pastéis de nata, kleine bladerdeeg gebakjes met custardvulling. Heerlijk, nog een beetje warm en met wat kaneel erover gestrooid. Na onze pauze lopen we verder het oude wijkje in. Het ziet er gezellig uit en we denken dat het hier vooral ’s avonds tot leven komt. Veel restaurantjes en versieringen over de straatjes gespannen. Ook zien we de eerste “elevador” of “ascensor”. Dit zijn oude gele trammetjes (vol graffiti) die je snel via een soort kabelbaantje een heuvel op- of af brengen. Dit is de Ascensor da Gloria, net als een aantal andere ontworpen door Raoul Mesnier de Ponsard, een leerling van Eiffel (jawel, van die bekende toren).
De tramwagons werden vroeger aangedreven door zwaartekracht met gebruik van water en tegenwicht. Veertig jaar later werd de tram door stoom aangedreven. Tegenwoordig rijdt de tram op elektriciteit. De komende dagen gaan we er zeker nog in zitten, maar omdat we een dagkaart willen kopen waarmee je ook in deze trams kunt, stellen we het nog even uit. De foto’s hebben we alvast ;-)
Al slenterend komen we bij het water, de Taag. Het is een uitmonding van de zee. Er valt hier niet veel te beleven (nee moeders, écht geen strand hier), behalve heel veel zon. Het is inmiddels midden op de dag en na overleg (met een yoghurt-ijsje) lopen we terug richting ons appartement. Onderweg langs de supermarkt voor wederom 6L water (voor 58 ct, waar hebben we het over) en een salade. Gelukkig is het minder warm binnen dan gisteren en omdat we tenslotte vakantie hebben doen we lekker helemaal niks meer. Ik krijg van ma nog een appje dat er een grote brand is in Monchique, 40km bij ons laatste logeeradres vandaan.
Rond 20.30 lopen we richting het eettentje dat ik op tripadvisor heb gezien. Het is nog helemaal leeg binnen en we besluiten om eerst bij de metro aan de overkant alvast een dagkaart voor morgen te kopen omdat er vaak lange rijen voor de ticketautomaten staan. Ik wil wel zeker weten dat hij pas geactiveerd wordt na de eerste keer gebruik en niet nu direct al, dus vraag ik dat na bij de “metro meneer” die direct meeloopt en helpt met de kaartjes. Zo, dat is alvast geregeld en als we een minuut of tien later bij het eettentje aankomen, zit dat ineens helemaal vol! Dat was niet helemaal het plan, maar gelukkig zit er om de hoek ook een tentje dat er aardig uitziet dus gaan we daar eens kijken. Terwijl we op het eten wachten zien we op tv de grote brand in de Algarve waar ma het over had. Gelukkig zitten we er nog niet, het zal je toch gebeuren… maar zover denken we maar niet. Dan komt het eten: Tim en ik eten samen paella, Kok een mixed grill en Rick een steak. Een toetje past er niet meer bij en ik voel dat ik eigenlijk teveel heb gegeten. Niet slim als je voor je vakantie twee dagen ziek bent geweest… maar goed. Uitbuiken en naar bed dan maar, morgen weer een nieuwe dag vol indrukken.