15 aug, Mu Né/Phan Thiêt

Dag 16
De houten jaloezieën laten, samen met de vitrage, redelijk wat licht door dus lig ik al om 7u in de zee. Zoals ik al verwacht had is deze hier niet idyllisch blauw, want daarvoor staat er teveel wind en dat betekent golven en zanderig water. Maar wel weer lekker warm. Kok maakt wat mooie foto’s, we zitten echt in een schitterend resort. Gisteravond hebben we al met Rick en Tim besproken of ze nog iets wilden gaan doen op deze vrije dag. Niet dat er veel te doen is, eigenlijk alleen een bezoek aan de roodkleurige zandduinen. Aan de ene kant leuk, aan de andere kant is een dagje helemaal niks óók wel eens lekker. Kok hakt de knoop door: we doen het niet. Dus na ons strandbezoekje vanmorgen stappen we fris gedoucht de ontbijtruimte in. Ook deze is buiten, maar alles is wel overdekt. Rick en Tim hebben al ontbeten en gaan lekker zwemmen. Ik vind het het beste ontbijt tot nu toe, er is echt van alles. Vervelend dat we hier morgen wéér moeten eten :-)
Als we terug lopen naar ons huisje, zie ik ineens iets bewegen in de boom. En ik zie wat ik hier totaal niet verwacht: een eekhoorn! Bij het ontbijt al een hagedis gespot en natuurlijk gekko’s. Dat is toch wel de charme van huisjes in plaats van een hotelkamer.
Met een flesje water en een boekje gaan ook wij even lekker aan het zwembad hangen. Af en toe een baantje trekken en weer opdrogen. Heerlijk is het in de schaduw met een zeewindje. Bruin worden we niet echt, maar daarvoor zijn we hier ook niet. De enige vraag van vandaag is: waar nuttigen we de volgende maaltijd? In mijn Vietnam boekje staan wat eetgelegenheden vermeld, waaronder Forest; een Vietnamees restaurant. We lopen er heen om te kijken of het iets is voor vanavond. Het ziet er leuk maar dicht uit. Als we iets verder lopen zien we in een hoekje een paar mensen hangen, dus vanavond zal het wel open zijn. We lopen terug en omdat we toch geen idee hebben waar we kunnen eten, gaan we zitten bij de eerste de beste die ons iets toe roept. We houden het bij noedelsoep, altijd goed en voor Rick een pizza. Als wij al even aan de soep zitten valt ons ineens het brommertje voor de deur op: de pizzakoerier… en ja hoor, niet veel later krijgt Rick een prima pizza voor zijn neus! Dan wijst Kok me op een plant achter mij, het blijkt de soort lidcactus te zijn waar drakenfruit aan groeit. Daar wil ik een foto van! Dat is niet helemaal onopgemerkt gebleven, want dan komt er een meisje naar me toe met een flinke drakenvrucht. Die mag ik houden, maar hij is vrij zacht en er zit een gat in waarvan onduidelijk is of dat er in hoort. Dus bedank ik haar vriendelijk en gooi hem even later toch maar weg. Wel lief.
Weer terug hoor ik van Rick dat in de hele straat 4 uur geen stroom is geweest. Daar hebben wij niets van gemerkt, maar het hotel zal wel een aggregaat hebben. Het kan wel de reden geweest zijn dat Rick zijn pizza van elders kwam. En we besluiten dan vanavond toch maar weer in het hotel te eten, want met deze temperaturen 4 uur zonder goede koeling doet vast niet veel goeds voor je vlees. Dus lezen we nog even een boekje, lopen een stukje langs de winkels en pinnen nog maar een keer. Het is hier een dooie boel, weinig toeristen. Ook in ons hotel zit niet veel ander volk dan onze Fox groep. Maar dat is dan weer een voordeel bij het zwembad, ligstoelen voor het uitkiezen!
Om 18.30 plukken we de jongens uit het zwembad en gaan we eten. Deze keer blijft het droog, hoewel we het in de verte wel zien onweren. Voor morgen geven ze ook regen op, maar we gaan de bus weer in dus we zien het wel. Vandaag was in elk geval even lekker pas op de plaats.