Zaterdag 17 aug

Volgens het informatieboekje dat we hebben gekregen is het elke zaterdag markt in Bohinj Bistrica, tot 13u. Daar willen we wel een kijkje nemen, misschien kunnen we er gelijk groenten halen. In de supermarktjes vinden we tot nu toe niet veel bijzonders, veel verder dan tomaten, paprika's en verlepte broccoli komt het meestal niet. We hebben in ons kikkerlandje echt luxe supermarkten met zó veel keus vergeleken met hier. Naast de Mercator zit hier ook een Spar, daar kunnen we de rest van de boodschappen halen.

Ik stel voor om via het dorpje te rijden waarvan de doorgaande weg is afgesloten en waar we van de week zo verkeerd zijn gegaan. Volgens google hadden we namelijk een straatje er omheen kunnen nemen waardoor je gelijk weer op de juiste weg uitkomt. Als dit zo is dan is dit een snellere route voor als we dinsdag naar huis gaan dan als we helemaal via het meer om moeten rijden (waar ze trouwens ook met de weg bezig zijn).

En inderdaad, er loopt een gedeeltelijk verhard pad en we zijn niet de enigen die deze route weten. Mooi, dit is prima te doen.

We zijn niet heel vroeg in het dorp, rond half 12, en parkeren de auto alvast bij de Spar waarna we het dorpje door lopen, op zoek naar de markt. We passeren wel wat houten stalletjes waar er een stuk of 5 van bezet zijn met plaatselijke delicatessen: kaas, zuivelproducten en honing. We denken dat de markt misschien op het grote parkeerterrein van de camping is, waar we van de week hebben gegeten. Dus lopen we daar naartoe. Maar helaas, wel geparkeerde auto's maar geen markt. Dus roepen we de hulp in van Google Maps. En waar we al bang voor waren: de markt is die waar we zojuist de 5 kraampjes langs gelopen zijn! Ietwat gedesillusioneerd lopen we dan maar bij de Spar naar binnen...

En wat we bij de Mercators niet konden vinden, ligt hier wel: voorverpakte sla (met bloemetjes!), een slagerij met vers vlees en een stuk minder toeristen. Ook nemen we brood mee voor vanmiddag en morgen, want zondag is de winkel in ons dorpje dicht.

Ons verdere plan voor vandaag is een boottocht over het meer van Bohinj. Dat kan vandaag nog gratis met de Bohinj card. De boot gaat van de ene naar de andere kant van het meer, het is dus geen rondvaartboot. We willen langs het meer terug lopen dus niet al te vroeg weg vanwege de zon. Rond 16u vertrekt er weer een boot, dat lijkt ons een mooie tijd.

Als we kaartjes gaan halen bij het loket ziet de verkoopster dat Tim zijn kaart niet meer geldig is. Het was ons nog niet opgevallen, maar idd is zijn kaart een dag te vroeg ingegaan en dus gisteren verlopen. Gelukkig doet de dame er niet moeilijk over en krijgen we de kaartjes gewoon mee. Volgens mij is er ook nog niet eerder naar gekeken, zodra ze de card zien vragen ze niet verder. Nog een geluk dat het Tim zijn kaart was en niet die van Kok, want daar is het parkeren op geactiveerd.

De boot, een electrische want gemotoriseerd mag niet in dit natuurgebied, vaart in ca. 40 minuten naar de overkant. Onderweg wordt er wat over de boot en het meer met de bergen er omheen verteld. Het meer is 12km in omtrek en max 40m diep. Er loopt zoals we wisten een wandelpad omheen. Aan de ene kant loopt daar de weg tussen, maar aan de andere kant loopt het pad direct langs het meer. Veel leuker lopen dus. Alleen blijkt die route wel langer: 8km. Dit omdat de boot niet precies aan de overkant aanlegt. Maar inmiddels draaien we onze hand (en vooral voeten) niet meer om voor een paar uur lopen en hebben we extra water meegenomen.

De boot legt aan bij een camping. Super zeg, zo aan het meer waarin je kunt zwemmen en uitzicht op de bergen. Maar de camping zelf ziet er rommelig uit, hutje mutje en helemaal vol. Nee moeders, niks voor jullie, haha!

Het wandelpad lijkt op de andere paden die we gelopen hebben: uitkijken waar je loopt maar wel veel in de schaduw. Toch begin ik hoofdpijn te krijgen. Ik drink veel, loop af en toe naar het meer om af te koelen, maar stop er toch maar een brufen in. Hierna daalt het tot een aanvaardbaar niveau. Uiteindelijk lopen we in een kleine twee uur terug naar de auto. Ik ben niet de enige die zijn voeten voelt, we zijn alle drie moe. Waarschijnlijk nog niet helemaal bijgekomen van onze wandeling van gisteren. Het is inmiddels half 7 geweest en we besluiten hier gelijk maar iets te eten. De sla thuis kunnen we dan morgen eten.

In dit dorp (Ribčev Laz) hebben we van de week een restaurantje gezien naast de Mercator. Er is nog een tafeltje vrij dus we gaan er zitten. Tim krijgt hier eindelijk Cockta, steeds als hij dit bestelt krijgt hij Cola en dan laat hij het er maar bij zitten. We eten prima en niet al te duur, er kan nog wel een ijsje vanaf bij het ijsstalletje naast het meer waar we van de week ook geweest zijn. Een euro per bolletje, daar kun je nog eens een ijsje voor eten.

Het is nog licht als we naar huis rijden. Dat hoofd van mij doet nog niet wat ik wil en als Kok om tien uur zegt dat hij het genoeg geweest vindt voor vandaag, ga ik met hem mee. Tim hoor ik niet meer naar bed gaan.