Maandag 12 aug

We worden wakker in de mist, maar zien wel dat de zon al moeite doet om er doorheen te breken. Het duurt dan ook niet lang voordat we de bergtoppen zien. Dan hangen de wolken nog wel in het dal, mooi om te zien.

Even na 9 u zitten we in de auto op weg naar de Toyota dealer. Een half uur later staan we weer in de file bij Bled. We zijn blij dat we hier onze accomodatie niet geboekt hebben, het lijkt de spaanse costa wel! Het is nog erger dan toen we hier zaterdag reden; even verderop is er zelfs een baan afgesloten door de politie, waarschijnlijk om mensen te demotiveren om sluiproutes te gebruiken. Zo kunnen ze weer achteraan aansluiten. Gelukkig gaan wij nu de goede kant op, hopelijk is het straks rustiger.

Na een uurtje vinden we de dealer. Gelukkig begrijpt hij Engels en na een blik op het wiel gaat hij zoeken. Een paar minuten later is hij weer terug, draait een nieuwe dop op het schroefdraad en wenst ons nog een fijne vakantie. Van betalen wil hij niets weten, dit is service. Klasse!

Op de terugweg staan we al op de snelweg in de file voor de afslag naar Bled, grrrr.... via Google Maps zien we een alternatieve route langs de andere kant van het meer. Dat is nog een klein uur rijden, maar dan hebben we weer een andere weg én we staan waarschijnlijk niet stil. Het is ook best een leuke route, over bergweggetjes en door kleine dorpjes. Voor ons rijdt iemand die het maar eng vindt allemaal; blijft midden op de weg stil staan als er een tegenligger aankomt, met als gevolg dat die er ook niet langs kan. Kok toetert ook maar een keer en dan snapt de toerist dat hij misschien beter door kan rijden.

Omdat dit niet echt lekker rijdt houden we even pauze in een koffietentje. Hier wordt ons record gebroken: 2 koffie en een cola voor 3,20! (De koffie was 80 cent...) Daar worden we vrolijk van en vol goede moed vervolgen we onze weg. Nu zien we het meer van Bled vanaf de andere kant en dat is nog mooier. We stoppen even voor een foto en bedenken dat we hier niet meer naartoe hoeven. Tenslotte hebben we ons eigen meer in Bohinj.

Het laatste stuk is weer bekende weg. Thuisgekomen is het tijd voor een broodje en daarna houden we weer even siësta. We willen straks op de fiets naar het meer maar nu is het nog te warm, het is 27 graden buiten.

Rond half 4 zoeken we een paar mountainbikes uit die we mogen gebruiken. Volgens de eigenaar is het zo'n 5km fietsen en redelijk vlak. Al die versnellingen is wel even wennen, maar het gaat goed en als we bij het meer aangekomen zijn heb ik het idee niet veel gefietst te hebben, maar voornamelijk geremd.... ja ja noem het maar vlak. Dat belooft wat voor de terugweg....

Langs het meer zien we een stukje (kiezel)strand en veel gras. We kiezen voor gras en lopen naar de kant. Het water is zoals verwacht super helder en je ziet het verkleuren van licht naar donkerblauw. Het is wel fris maar heerlijk. Als we afgekoeld zijn drogen we op en lezen ondertussen een boekje. Het is bijna half 7 als we iets willen eten, dat doen we bij het eettentje aan het meer. We hebben niet veel keus maar dat ligt aan ons; ik heb expres niet veel geld meegenomen omdat je toch overal met kaart kunt betalen. Hier dus niet, waardoor we het houden bij een broodje hamburger met frietjes, prima te eten.

Dan op de fiets terug naar huis, want er zit geen licht op de fietsen. Ik ben bang dat ik de halve weg moet lopen vanwege de steile wegen, maar het gaat me boven verwachting goed af. Kok heeft het lastiger, die moet echt bijkomen als we weer thuis zijn.

Na de koffie melden we ons nog even beneden, we willen een Bohinj-card aanschaffen waarmee we in de regio gratis kunnen parkeren en voor diverse locaties gratis toegang hebben. Met een beetje handen- en voetenwerk komen we eruit, want de eigenaresse praat geen Engels.

Dan appt onze thuisblijver Rick dat hij de gootsteen aan het ontstoppen is.... oei. We hebben de laatste weken vaker problemen gehad, maar nadat we er een paar keer ontstopper in gegoten hebben en de vaatwasser een reinigingsprogramma heeft gedraaid (staat op dezelfde afvoer aangesloten) hebben we geen problemen meer gehad. Gelukkig had ik nog korrels in huis dus Rick kan aan de bak. Hij heeft opa en oma te eten gehad en hij zou spinazie-lasagne maken. Hij vertelt dat het gezellig en lekker was.

Dan is de dag al weer bijna om. We drinken nog een kop koffie op ons balkonnetje. Het is nog warm want bijna geen wind. De ezel heeft weer zijn balk-momentje, het is echt een lachwekkend geluid. Doet Louis dat ook zo hard Erna?

Inmiddels is het weer flink bewolkt, ik ben benieuwd hoe ons uitzicht er morgen uitziet.

We hangen nog een poosje op de bank voordat het licht uit gaat. De eerste vakantie week zit er al weer op!