Zaterdag 10 aug

Om half 8 zijn we wakker. Vandaag vertrekken we richting Bohinj, maar met een omweg. We willen namelijk naar Velika Planina, een herdersdorp in de bergen. Omdat we toch pas om 15u in ons appartement mogen dachten we het handig te combineren. Eerst gaan Kok en ik broodjes halen, Tim slaapt nog. Als we terug komen smeer ik wat broodjes voor onderweg en dek de tafel. Het is inmiddels half 9 en ik bonjour Tim uit z'n bed, de slaapkop. Rond tien uur zijn we dan allemaal klaar en laten we het appartement netjes achter. Tim wil rijden dus ik verplaats me naar de achterbank. Ondertussen stuur ik een appje naar Freek, hij is vandaag 50 geworden! Die slimmerd zit lekker in Tenerife.

Het is ongeveer 45 min rijden en een mooie rit. In kilometers is het niet ver, maar slechts een klein stukje ervan is snelweg. Het laatste stuk zijn bochtige bergweggetjes, Tim kan zijn lol op. Ik vind het hier een hoog Frankrijk gehalte hebben, net als de dorpjes waar we doorheen rijden. Alleen de taal.... ik snap er echt niks van. Sommige woorden zijn te herleiden maar heel veel ook niet. Maar gelukkig een vertaal app geïnstalleerd, haha!

Om bij het herdersdorp te komen kun je kiezen tussen de kabelbaan of een wandeling van 3 uur. Helaas hebben we niet genoeg tijd voor de wandeling ;-)

Met heel veel moeite vinden we een parkeerplekje langs de weg. Tja, zaterdag.... misschien toch niet zo handig. Dan zien we de rij voor de kaartjes én de rij voor de kabelbaan zelf. We kijken even hoe snel het gaat. Niet snel genoeg, na enig overleg besluiten we dit bezoek te skippen. Tegen de tijd dat we boven zijn is het weer midden op de dag en er is weinig beschutting. Dat vraagt om problemen. We kunnen altijd van de week nog een keer terug. Jammer maar het is niet anders.

Op de heenweg zijn we door Kamnik gereden, dit schijnt een leuk stadje te zijn dus besluiten we hier even te gaan kijken. We rijden langs een riviertje, wat een helder water!

We vinden een parkeerplekje en na enige moeite ontdekken we dat het vandaag gratis parkeren is. Mooi. Dan zoeken we eerst een koffietentje want daar zijn we wel aan toe. We vragen of ze er Sloveens gebak bij heeft en dat is er. De porties zijn hier niet bepaald karig te noemen, in tegenstelling tot ons miniatuur koffiekopje, waar echt 1 slok in zit. De vergelijking is hilarisch. Het gebak, Kremna Rezina, is een soort tompouce met room en poedersuiker in plaats van glazuur. Natuurlijk smaakt het prima. We zien veel wielrenners en naast ons café staat ook een groot podium, net als aan het eind van de straat. We voelen de bui hangen dat we straks weer niet weg kunnen vanwege één of andere wielerronde, dat zou niet de eerste keer zijn. Maar ach, we hebben alle tijd. Dus lopen we na de slok koffie verder het stadje in en zien nog net een staartje van de rommelmarkt. Die doet zijn naam zeker eer aan. De huisjes zijn mooi onderhouden, in verschillende kleuren stuckwerk. Ook het kerkje is hip wit met geel geschilderd. Het is ons onderweg opgevallen dat we veel kerktorentjes zien, soms ook in felle kleuren.

Via het riviertje, waar we helaas niet bij kunnen komen, lopen we terug naar de auto. We vullen de waterflesjes bij en ik blijk spa rood ipv blauw gekocht te hebben. En ik heb er nog zo naar gekeken! Echt niet te begrijpen die etiketten.

We vervolgen onze route via het meer van Bled, waar het file rijden is, naar onze eindbestemming Bohinj. We zijn aan de vroege kant dus zetten de auto ergens aan de kant van de weg in de schaduw, waar we onze broodjes eten. Dan slaakt Kok ineens een kreet, terwijl hij naar de auto kijkt. Ik denk o jee, een lekke band? Maar nee, er blijkt een bout van de velg te missen! Er zitten er nog maar 4 op, geen idee hoe lang we al zo rijden. Hmm dat wordt volgende week een Toyota dealer zoeken....

Een kwartier te vroeg arriveren we bij ons appartement. Een typisch Sloveens ( of Oostenrijks) huis, met houten ballustrades en bakken vol bloemen. De eigenaren heten ons welkom en laten ons het appartement zien dat de komende 10 dagen onze uitvalbasis zal zijn. Het is de eerste etage en heeft rondom balkonnetjes. Wel zo smal dat we de stoelen dwars tegenover elkaar moeten zetten. Het uitzicht is werkelijk prachtig, aan bijna alle kanten kijken we op de bergen uit. Als we geïnstalleerd zijn lopen we weer naar beneden waar we wat informatie krijgen over de omgeving. Bohinj is een regio die bestaat uit meerdere kleine dorpjes. Het meer is rustiger en mooier dan dat van Bled, omdat het zichzelf ververst door water uit de bergen. Er zijn daardoor meerdere watervallen te bezoeken. We denken na over de Bohinj-card die we kunnen kopen en waarmee je gratis entree en parkeren hebt, maar ook gebruik van de bussen en trein. Daarnaast nog kortingen op andere attracties. Eerst eens kijken of we daar wel voldoende gebruik van gaan maken. Bij het appartement staan fietsen die we kunnen gebruiken. De weg naar het meer schijnt vlak te zijn, die 5 km durf ik wel aan. Er wordt ons afgeraden om morgen te gaan, beter na het weekend.

Het is wel even schakelen tussen ons luxe appartement met airco in Ljubljana, met alles in de buurt, en dit authentieke appartement met ventilator en een winkeltje in het dorp dat pas maandagochtend weer open gaat. Er zijn hier twee restaurants waarvan één een pizzeria is. Misschien moeten we vandaag maar eens zelf gaan kokkerellen.

Dus stappen we weer in de auto om wat boodschappen te halen in het grootste dorp, 7km verderop. Daar valt ons op dat we aardig wat Nederlands om ons heen horen. We kopen alvast brood voor morgenochtend en pasta voor vanavond. Het is warm en ik voel hoofdpijn opkomen. Dus snel terug naar de ventilator in ons relatief koele huis.

Na het eten wil ik nog wel even naar buiten om het dorp te verkennen. De zon zakt achter de bergen dus de ergste warmte is voorbij. We lopen naar het kerkje, dat we via een flinke trap bereiken. Ook dit kerkje ziet er goed onderhouden uit. Naast de kerk ligt het kerkhof, waar een stuk of zes dames aan het werk zijn. Het valt ons op hoe mooi het eruit ziet; overal bloemen en brandende (led) kaarsjes. Ook de grafstenen zelf zien er allemaal als nieuw uit, terwijl we op sommige data lezen uit de negentiger jaren. Bijzonder! De kerkdeur staat open dus stappen we naar binnen. Het ruikt er echt naar kerk, zo lekker muf. De muur- en vooral plafondschilderingen zijn prachtig om te zien. Fel gekleurd alsof ook dit pas opnieuw geschilderd is. Eén van de dames geeft binnen de bloemen water en staat daarna op ons te wachten om af te sluiten. Ik denk dat we geluk hebben gehad en dat dit kerkje gewoonlijk op deze tijd niet open is. Aan de andere kant van de kerk lopen we naar beneden en zoeken nog even het winkeltje op. Voor de winkel staat een waterpomp met daarnaast aan een kettinkje een beker.... het bergwater is hier drinkbaar. En koud! Ook zien we dat hier de bushalte is.

Dan lopen we terug naar huis waar we op het balkon koffie drinken. Het is nu heerlijk buiten, alleen vliegt er wel van alles rond. De enige hor die we gezien hebben zit in ons slaapkamerraam, dus die kan open blijven. Boven de bergen zien we flinke bewolking hangen.

Het is stil buiten; af en toe hoor je een auto op de doorgaande weg en in de verte muziek van het festival bij het meer dat vandaag plaats vindt. We kunnen het meer niet zien omdat het net achter de berg ligt.

Als het donker wordt verhuizen we naar binnen. Ik werk mijn reisverslag bij en dan gaat bij ons ook het licht uit.