2 aug: Hanoi

Dag 3
Om 7.15 krijgen we onze wake up call maar we zijn er om 7u al uit. Ondanks de vermoeidheid niet bijster goed geslapen, maar we zijn er weer klaar voor. Beneden wacht ons een Vietnamees ontbijt: soep, kip en rijst, maar gelukkig ook wat brood en jam. Rustig aan beginnen. Om half 9 vertrekken we naar de bus. Vandaag wordt een cultuur dagje: mausoleum, tempels en een bezoek aan het beroemde waterpoppen theater.
We starten bij het Mausoleum waar How Chi Min ligt opgebaard. We moeten ons in rijtjes van twee opstellen, er wordt streng op toegezien. Geen water, tassen en grote camera’s mee naar binnen en natuurlijk schouders en knieën bedekt. How Chi Min werd geboren in 1890, tijdens de Franse overheersing. Hij stichtte de republiek Vietnam in 1945 en werd president van Noord Vietnam toen in 1954 de Fransen er werden verdreven. Amerika was bang dat het communisme over zou slaan naar Zuid Vietnam, en startte de Vietnam oorlog. Het einde hiervan heeft How Chi Minh niet meer meegemaakt, hij overleed in 1969. Zelf wilde hij gecremeerd worden, maar de regering besloot anders en heeft hem laten balsemen, zodat de hele bevolking (en hordes toeristen) hem konden blijven bewonderen.
Het Mausoleum is een groot vierkant betonnen gebouw, redelijk identiek aan het Mausoleum van de Russische Lenin. Alleen hier heeft het aan de bovenkant de vorm van een lotus. Dit omdat het geboortedorp van How Chi Minh “Lotus” heette. Het is goed bestand tegen aardbevingen. Het lichaam van HCM moet continue rond de 16°C blijven omdat het anders gaat rotten. Ik moet zeggen dat hij er nog best aardig uitzag voor iemand die al bijna 50 jaar dood is.
Na dit spannende bezoek lopen we naar het Presidentiële werkpaleis, een groot geel geverfd gebouw dat nog steeds gebruikt wordt. Ernaast staat het gebouw waar het personeel verbleef en ook HCM zelf heeft hier van 1954 tot 1958 gewoond omdat hij het paleis te veel van het goede vond. We zien hier ook 3 van zijn auto’s staan. Toen de bevolking een huis op palen voor hem bouwde heeft hij de rest van zijn leven hier doorgebracht. Na dit bezoek kopen we wat flessen water. Het is enorm benauwd en je krijgt het vocht dat je verliest nauwelijks aangevuld. We hopen dat net nog gaat wennen, misschien tegen beter weten in.
We stappen weer in de bus voor 10 minuten verkoeling voordat we arriveren bij de Tempel van de Literatuur. Deze is in 1070 gebouwd tijdens het eerste keizerrijk van Vietnam. Het is de grootste universiteit van Vietnam geweest, maar nu is het een tempelcomplex en Unesco wereld erfgoed. Hier werd men opgeleid in de literatuur en fysiologie en eenmaal afgestudeerd was je Mandarijn. Je ziet in Vietnam tempels en pagodes, met het verschil dat een tempel gewijd werd aan een persoon en een pagode aan een boeddha. In deze tempel wordt Confusius vereerd. Hij heeft 3000 leefregels opgesteld waar o.a. de Vietnamezen zich nog aan houden. Op het tempelcomplex zien we stenen schildpadden met alle namen van de afgestudeerden erin gekerfd. De schildpad staat hier symbool voor geluk en een lang leven.
Met nog één tempel in het vooruitzicht gaan we eerst lunchen. We krijgen prima eten: pompoensoep, kip met 5 kruiden, varkensvlees met citroengras, catfish met chilisaus, aubergine en natuurlijk rijst. We sluiten af met heerlijke ananas en watermeloen. We hebben besloten om met de groep een pot te maken voor gezamenlijke lunches onderweg. Esther weet waar we veilig kunnen eten en zorgt ervoor dat we dan verwacht worden. Kunnen we daarna ook sneller weer verder. We hebben gezien dat het vaak erg onduidelijk is wat je krijgt en vooral hoe het is klaargemaakt. Niets ligt gekoeld. Een Engelstalige kaart is er nauwelijks, tenzij je bij de Burger King gaat eten. Wat dat betreft is het een groot verschil met Thailand, daar zag het er toch op veel plaatsen schoner uit.
Als we na de lunch buiten komen regent het. Het koelt een heel klein beetje af maar niet voor lang. We lopen naar de tempel op het water, in het Hoan Kiem meer midden in Hanoi. Dit meer heeft een paar jaar geleden nog het nieuws gehaald omdat de grootste schildpad ter wereld die hier zwom was overleden. Een replica is in de tempel tentoon gesteld. Het verhaal gaat dat in dit meer vroeger een visser tot drie maal toe een stuk metaal opviste en het bij de derde keer besloot te houden. Toen bleek het een zwaard te zijn, waarmee hij vervolgens de Mongolen verjaagd heeft. Deze tempel is aan hem gewijd.
Het is inmiddels 15u en we zijn wel een beetje tempel-moe. Over een uur worden we verwacht bij het waterpoppen theater en we besluiten om voor die tijd een pinautomaat op te zoeken en koffie te drinken. Bij de meeste pinautomaten kun je max zo’n 70 euro per dag pinnen (2.000.000 dong), maar bij deze wel 5 miljoen! Daar maken we gelijk maar gebruik van, hoeven we voorlopig ook niet op zoek. De koffie die we vervolgens drinken valt vies tegen; het blijkt ijskoffie te zijn en dat is niets meer dan ongezoete zwarte koffie met ijsklontjes. Ook hier blijkt dat niets vanzelfsprekend is, je moet duidelijk aangeven wat je wilt. Gelukkig wel een schoon toilet (eigenlijk twee, maar van de tweede lag de deur in het toilethokje…).
Het waterpoppen theater is een vrolijk geheel van 45 min. Een grote bak water, mensen achter schermen die met poppen aan stokken een voorstelling verzorgen. En een hoop Vietnamese toelichting en gezang. Dat móet je natuurlijk gezien hebben! Voor 3 euro een souvenir rijker, dan eindelijk naar het hotel . Even de beentjes strekken tot we om 18.45u gaan lopen naar de diner locatie, de “Green mango”. Hier eten we a la carte ieder voor zich, maar bijna de hele groep gaat mee dus we zitten aan een lange tafel. We eten echt heerlijk, voor nog geen 50 euro hebben we een voor- en hoofdgerecht en wat drinken. Geweldig! We vragen Esther of we hier over twee dagen weer kunnen eten, want we komen nog voor een nacht terug in Hanoi.
Inmiddels is het 22.30 en maken we de koffers gereed voor morgen. Onze wake up call is al om 6u, dus we maken het niet al te laat. Het was een vermoeiende maar leuke dag vandaag.