Chiang Mai - Bangkok

Vandaag is onze laatste vrije dag in Chiang-Mai. Om 16.45 vertrekken we naar de trein. We gaan nog een keer fietsen en om 8u worden we opgehaald door de taxibusjes. Het startpunt is "little village", een klein resort met een nederlandse eigenaar, die ook fietstochten organiseert. Wij fietsen vandaag 27km en doen daar ongeveer 3 uur over. We hebben een perfect engels sprekende Thaise gids, dat is wel eens anders. We kiezen een fiets uit, Kok en Rick vanwege hun lengte een mountainbike, Tim en ik een stadsfiets. Het heeft geregend vanmorgen, gelukkig is het nu zo goed als droog. Voor alle zekerheid hebben we gisteravond op de nightmarket nog wat regenponcho's gekocht, maar we beginnen zonder. Het is tenslotte al warm genoeg...

Alleen Tim zn fiets heeft een spatbord, en met het natte wegdek kun je wel raden hoe wij er aan de achterkant uit zullen zien na 27 km... Maar goed, heeft de wasserette weer klandizie.

De tocht begint al goed, want we zijn nog geen 5 minuten onderweg of ik zie er voor me een paar onderuit gaan. Waaronder Rick. De fietsen blijken een erg krachtige voorrem te hebben en dat had niet iedereen in de gaten. Gelukkig komt hij er met een schaafwondje op zijn hand vanaf. Een ander groepslid duikelt wat vervelender over haar fiets heen en beland voorover naast de weg. Ze klimt wel weer op de fiets, maar echt een leuke tocht is het voor haar niet meer.

We fietsen langs rijstvelden, hier groeit "sticky rice", wat in dit gebied veel wordt gegeten. Tim heeft er vorige week nog een sneeuwmannetje van gekneed bij het Kantoke diner.

We zien hoe de rijstplantjes eerst op 1 veld staan, waarna ze op meerdere rijstvelden verpland worden om ze meer ruimte te geven. Het is zwaar werk omdat de mensen continue gebukt staan, soms tot hun knieën in het water. Maar het is wel een prachtig gezicht. We zien ook een rijstveld waarvan de rijst al bijna rijp is; als je niet beter weet zou je denken dat het koren is. We stoppen ook even bij een rijstmolen. Ford had ons al verteld dat men bij de grote rijstfabrieken 50kg rijst voor 10 baht kan laten malen. De molen die wij zien is oud, maar volop in bedrijf. Eerst zie je de bruine rijst, dan iets lichter en vervolgens witte rijst gebroken en heel. Gebroken rijst wordt meer gebruikt voor veevoer. Alles eet hier rijst, haha!

Zilvervliesrijst wordt hier nog niet veel gegeten. Eigenlijk verbaast me dat, omdat je zou denken dat het goedkoper is. Ze zullen het wel niet lekker vinden.

We stappen weer op de fiets en rijden naar, natuurlijk, een tempeltje waarnaast een kinderdagverblijf is.

Prachtige kindersnoetjes. Rick doet even handje-klap met een jochie, ze vinden het prachtig. Zelf hoef ik niet zo nodig naar binnen. Er worden kinderen op schoot gehesen waar ik zelf wat moeite mee heb; als het mijn kind zou zijn zou ik het ook niet leuk vinden als een wildvreemde toerist het op schoot zou zetten voor een foto.

We stappen weer op en rijden naar een klein houtfabriekje. Eén en al olifant zien we hier, de meeste worden gemaakt van teakhout. Er past er vast nog wel een in de koffer dus we nemen een setje (moeder met kleintje) mee. We gaan tenslotte van de week nog olifanten zien.

Terwijl we wat te drinken krijgen wordt de olifant ingepakt. In ribbelkarton en met een groot mes om de zijkanten in te snijden wordt er een mooi pakketje van gemaakt. Tim koopt een kikker die we hier ook veel op de markt zien. Leuk om iedereen in de trein wakker te houden zegt hij...!

Hierna fietsen we verder voor het laatste stuk. Het verbaast me dat we zo snel wennen aan rijden langs rijstvelden, bananenbomen, kokospalmen en papayabomen. Ik ga het bijna gewoon vinden. Net als de vele gekko's, maar ook ratten en kakkerlakken. Het hoort er gewoon bij.

Als de tocht erop zit krijgen we nog een eenvoudige maar heerlijke lunch: bami en macaroni. Fruit toe natuurlijk, deze keer ananas en watermeloen.

De taxibusjes brengen ons weer naar het hotel, waar er gelukkig nog een kamer beschikbaar is waar we kunnen douchen. We moesten vanmorgen al uitchecken natuurlijk. Rick en Tim hangen liever nog even in het zwembad met de twee leeftijdgenoten uit de groep. Mooi, gaan Kok en ik nog even op stap voor een bak koffie. Ja Monique, wij zijn koffieleuten maar de koffie bij het ontbijt staat ons te lang op het warmhoudplaatje. Die slaan we dus meestal over.

Om half 4 plukken we de kids uit het water en besluiten we onze tijd tot vertrek in de lobby door te brengen.

Daar verwennen we onszelf nog even met een "high tea": een kopje thee met een stukje tiramisu, een kleine scone met 2 soorten jam en slagroom en twee gelatine-achtige snoepjes waarvan er één naar lavendel smaakt. In de trein krijgen we eten in een doos, dus dan hebben we dit alvast binnen.

Om 16.45 vertrekken we naar het station. We krijgen onze tickets en zitten gelukkig wel bij elkaar. De hele groep zit in dezelfde wagon, maar niet iedereen zit bij elkaar. Er kunnen 40 mensen in een wagon.

De doos met ons avondeten staat al klaar: een bakje nasi, gebakken kippenpoot, gekookt ei, brownie, zakje chips, banaantje, mandarijn, pakje drinken en flesje water. Ik vind het nog een soort van uitgebreid.

Er is veel spoorwegpolitie aanwezig en er lopen ook veel schoonmakers en catering-personeel door de trein. Precies om 18u vertrekt hij. Het hobbelt en schommelt lekker. We vallen gelijk aan op ons "diner", het smaakt prima.

Vanaf een uur of 8 loopt er een mannetje door de trein die de bedden op komt maken. De jongens gaan boven, Kok en ik onder. Prima, daar zijn de bedden breder en hebben we minder last van de koude airco. We hadden al een vest meegenomen omdat we hadden gelezen dat het berekoud kon zijn in de trein en ook een hotelgast hier vertelde dat. Maar het is afhankelijk van in welke wagon je zit. Het lijkt er op dat we geluk hebben, want het is prima te doen. (ook voor de jongens hoor!)

Het is grappig om te zien hoe de hele coupé omgebouwd wordt tot een grote slaapzaal met gordijntjes. Om 22u moet het stil zijn, maar Kok ligt een uur eerder al onder zijn dekentje. Ik lees nog even een stukje Libelle, daar kom ik eindelijk weer eens even aan toe. De mannen boven ons zijn inmiddels ook rustig achter hun gordijntje verdwenen.

Rond 22u ga ik het ook proberen. Buiten is niets meer te zien, want het wordt hier rond 19u al donker. Het is de bedoeling dat we rond 6u morgenochtend in Bangkok arriveren.